Alkmaar

Die Linke ('De Linksen') is een socialistische partij uit Duitsland. De partij staat uiterst links in het Duitse politieke spectrum en is in Nederland het beste te vergelijken met de SP, al kunt u later in deze column lezen dat Die Linke en de SP heel verschillend denken over het nut van steeds verdere Europese integratie. Op dit moment zit Die Linke in de landelijke politiek in de oppositie.

Na de val van de Berlijnse Muur verloor de Oost-Duitse communistische partij, de Sozialistische Einheitspartei Deutschlands 95 procent van haar leden. Zij vormde zich om tot de Partei des Demokratischen Sozialismus (PDS), en veranderde haar naam in 2005 in Die Linkspartei. De partij behaalde 16,3 procent van de stemmen bij de eerste vrije verkiezingen in de DDR in 1989.

Ook na de hereniging met West-Duitsland behaalde de partij altijd zetels in de Bondsdag, daarbij geholpen door het feit dat de kiesdrempel in de Bondsdag van 5 % sinds de Duitse hereniging niet meer nationaal, maar ook regionaal bepaald is. Het grootste aantal zetels haalde zij in 1998 toen zij 36 zetels en 5,1 procent van de stemmen behaalde. Een dieptepunt werd bereikt in 2002 toen de PDS maar 2 zetels behaalde bij de verkiezingen voor de Bondsdag. De partij ging daarom een gematigdere koers varen. Daarna begon de partij weer te groeien en bouwde vooral een basis op in het voormalige Oost-Duitsland. In West-Duitsland bleef de partij het slecht doen in de verkiezingen en had een laag ledenaantal. Voor de verkiezingen van 2002 ging zij daarom een lijstverbinding aan met Arbeit & Soziale Gerechtigkeit – Die Wahlalternative. Dit was een nieuwgevormde partij die vooral bestond uit ontevreden leden van de SPD, vakbondsleden en verschillende links-radicalen.

De beide partijen fuseerden op 27 maart 2007 en gingen verder onder de naam Die Linke. De nieuwe partij won ook snel aan populariteit in West-Duitsland door zetels te winnen in de gemeenteraden van Bremen, Hessen en Hamburg. In 2009 haalde zij 8 zetels en 7,5 procent van de stemmen voor de verkiezingen in het Europees Parlement. Ook bij de verschillende deelstaatverkiezingen was de partij succesvol. De electorale instorting van de SPD bij de verkiezingen van 2009 bood kansen aan Die Linke. Bij de verkiezingen van het parlement behaalde zij 11,9 procent van de stemmen en groeide van 54 tot 76 zetels.In 2013 viel het zetelaantal terug naar 64; in 2017 steeg het opnieuw naar 69. In Brandenburg, Thüringen en Berlijn neemt Die Linke deel aan deelstaatregeringen.

De partij staat voor een sociale staat waarin minder ruimte is voor de vrije markt. Zo is de partij voor het invoeren van een basisinkomen, tegen het privatiseren van overheidsinstanties en voor een actieve arbeidsmarktpolitiek. Nadruk ligt ook op hernieuwbare energie en duurzaamheid.

Europa

In tegenstelling tot de SP is Die Linke wel positief over Europese integratie. In het Europees Parlement heeft de partij zeven zetels.

Wat is ook alweer de houding van de SP ten opzichte van Europa?

Volgens de SP heeft Brussel veel te veel macht. Met de invoering van het Europees economisch bestuur heeft de Europese Commissie het recht gekregen zich met allerlei zaken te bemoeien waar zij voor de crisis nog vanaf moest blijven: pensioenen, huisvesting, sociale zekerheid en onderwijs.

De SP heeft zich vanaf het begin gekeerd tegen de invoering van de euro, omdat een muntunie volgens de SP onvermijdelijk leidt tot verdere overdracht van soevereiniteit. Landen verloren de mogelijkheid om eigen monetair beleid te voeren. Zuid-Europese landen werden door de euro te duur en zagen hun export dalen. Lagere inkomsten leidden in heel Europa tot hogere begrotingstekorten.

Bedrijven die zich in een ander land vestigen en hun sociale rechten daarop aanpassen zorgen voor een verstoring van de markt. Hierdoor kunnen werknemers ineens voor een lager loon of minder pensioenopbouw aan het werk gaan. Dit zorgt voor oneerlijke concurrentie.

Om met de woorden van oud-europarlementariër van de SP Anne-Marie Mineur te eindigen: “Wij zijn niet in de eerste plaats Europeanen. Wij zijn Nederlanders, Zweden, Tjechen, Grieken, of zelfs Biltenaren, Gotenburgers, Pragenaars of Spartanen. Daar is helemaal niks mis mee.”