Alkmaar

De huidige coronacrisis doet bij grote delen van de mensheid een beroep op soms ingrijpende aanpassingen aan tal van geboden en verboden om het welzijn van zoveel mogelijk mensen te waarborgen. Het ene land voelt zich gedwongen om verdergaande maatregelen te nemen dan het andere.

Nadat ik in juli 1985 mijn propedeuse geschiedenis aan de Vrije Universiteit te Amsterdam had behaald, maakte ik een kleine twee maanden later de overstap naar de Universiteit van Amsterdam om te beginnen met de doctoraalstudie Ruslandkunde. De Sovjet-Unie (1917-1991) bestond nog en weinig mensen konden vermoeden dat deze communistische constante van de twintigste eeuw zes jaar later zou imploderen. Je begrijpt dat mijn naam als columnist voor de SP, Salonsocialist, niet uit de lucht is komen vallen.

Beste mensen het zijn bijzondere tijden.

Veel mensen associëren het socialisme met een overheid die voor een groot deel bepaalt hoe de burgers moeten leven. Een voorbeeld hiervan is dat hoe meer je verdient, hoe meer inkomstenbelasting je betaalt. Dit is vooral een gruwel voor sommigen van de allerrijksten onder ons, die menen dat het de schuld van de overheid is dat ze geen derde huis op de Malediven of een Jaguar cabriolet kunnen kopen. 

Op 14 maart is het 137 jaar geleden dat de filosoof en grondlegger van het socialisme Karl Marx zijn laatste adem uitblies. Hij stierf als stateloos burger, omdat zijn geboorteland Duitsland hem in 1849 voor de zoveelste en laatste keer het land uitwees. Na een kort verblijf in Parijs vertrok hij in 1850 met zijn familie naar Londen, waar hij de rest van zijn leven zou blijven wonen

Laatst zat ik in bus 5, die mij van huis naar het station van Alkmaar zou brengen. Op de stoelen voor mij zaten een moeder en haar zoon van een jaar of zestien. Ik zag dat hij mijn laatste column voor de website van de SP van Alkmaar zojuist op zijn smartphone gelezen had. Vanzelfsprekend ondertekend door mijzelf, de Salonsocialist.